یادگیری شامل تمام مهارت‌ها، گرایش‌ها، دانش‌ها و معلوماتی است که انسان‌ها در طول زندگی خود کسب می‌کنند.
تعریف یادگیری:
جامع ترین تعریف از هیلگارد و مارکوئیز است. یادگیری از دیدگاه این دو روان‌شناس عبارت اند از
فرایند تغییرات نسبتا پایدار در رفتار بالقوه فرد بر اثر تجربه.
1- مفهوم فرایند: فراید بر وقایع و روابط پویا، جاری، مستمر و پیوسته و در حال تغییر اطلاق می‌شود. یکی از مشخصه‌های بارز فرایند حرکت و پویای آن است که بر اساس آن تعامل داعم آن اجزا و متغیرها موجود در آن صورت می‌گیرد و آغاز و پایانی ندارد. یادگیری یک فرایند است. چون بر اثر تعامل دائم فرد با محیط همیشه و در همه جا به طور پیوسته و مستمر صورت می‌گیرد.
2- مفهوم تغییر: یادگیری نوعی تغییر است که در فرایند تجربه اتفاق می‌افتد. اما، نه هر تغییری. تغییری که به تدریج حاصل شود و نسبتا ثابت و پایدار باشد. بنا بر این تغییرات ناشی از رشد و بلوغ، تغییرات فیزیولوژیک مانند تغییر اندازه مردمک چشم در تاریکی و تغییراتی که بر اثر عوامل می‌کانیکی یا شیمییایی مانند گرفتگی ماهیچه‌ها، بر اثر خستگی و استعمال دارو‌ها به وجود می‌آید یادگیری نیست.
3- مفهوم نسبتا پایدار:
کاربرد مهفوم نسبتا پایدار به این دلیل است که تغییرات موقت رفتار که از عوامل انگیزشی، انتباق حسی یا خستگی ناشی می‌شوند. از حیطه یادگیری بیرون هستند. زیرا تغییرات حاصل از یادگیری تغییرات نسبتا پایدارند.
4- کاربرد مفهوم رفتار بالقوه:
رفتار بالقوه دلیل بر تفاوت بین مفهوم یادگیری و عمل‌کرد است. یادگیری تغییراتی است. که در ساخت ذهنی فرد ایجاد می‌شود و در حال حاضر قابل اندازه گیری نیست.
5- مفهوم تجربه:
کاربرد کلمه تجربه در تعریف فوق هاکی از این است که تن‌ها آن دسته از تغییرات رفتار را می‌توان یادگیری نامید که محصول تجربه یعنی تاثیر متقابل فرد و محیط بر یک دیگر باشد.
همچنین بخوانید.
تعریف تنبیه و انواع آن
شکل دهی